سرگذشت کندو ها

یکی بود یکی نبود غیر از خدا هیچ‌کس نبود. یک کمند علی بکی بود یک باغ داشت. تو باغش هم دوازده تا کندوی عسل داشت. کندوها را سینه‌کش آفتاب، وسط سبزه‌ها و گل‌ها، زیر درخت‌های سیب و زردآلو، روی سکو کار گذاشته بود و زمستان که می‌شد جلوی انباری اطاق بالاش را خالی می‌کرد و کندوها را تو درگاهیش می‌چید و سالی پنجاه من عسل می‌فروخت... .

کتاب سرگذشت کندوها، اثری نوشته ی جلال آل احمد است که اولین بار در سال 1958 چاپ شد. آل احمد در این کتاب، دو داستان را به صورت موازی روایت می کند. داستان مردی روستایی به نام علی بک و زنبورهای او. علی بک، مردی راحت طلب و تن پرور است که زنبورداری را یاد می گیرد و با فروش عسل زنبورهایش و با کمترین زحمت ممکن، درآمدی برای خود دست و پا می کند. در دنیای کندو، دسته های مختلف زنبورها همگی در کنار هم، شبانه روز کار و تلاش می کنند تا هدفشان، یعنی تولید عسل را محقق سازند. اما هر بار، دستی از جهان بیرون کندو (که زنبورها نامش را «بلا» گذاشته اند) به آن ها یورش می برد و حاصل تلاش آن ها را غارت می کند. وقتی این «بلا» یک بار دیگر بر کندو نازل می شود و تمام اندوخته ی عسل را با خود می برد، عده ای از زنبورها تصمیم می گیرند که در مقابل ظلم و ستم این نیروی خبیث و متجاوز بایستند. اما همه ی اعضای جامعه ی کندو با پیشنهاد آن عده موافق نیستند.