خانه روشنی

اثریست به قلم غلامحسین ساعدی و چاپ موسسه انتشارات نگاه. ساعدی، پزشک و روان پزشکی است که به فراخور رشته تحصیلی خود نسبت به حالات و روحیات افراد روان پریش و آشفته حال آگاهی و درک بالایی دارد و به همین دلیل با مهارتی بالا از چنین شخصیت هایی در آثارش بهره می برد و آنان را با هنرمندی تمام به تصویر می کشد، این پریشانی و آشفتگی را می توان در فضایی که در آن کاراکترهایش را جای می دهد نیز به خوبی مشاهده کرد. خانه روشنی در بردارنده پنج نمایشنامه است؛ دعوت، دست بالای دست، خوشا به حال بردباران، پیام زن دانا و خانه روشنی که هر کدام در فضایی متفاوت روایت می شوند، دختری که برای یک مهمانی آماده می شود، تیمساری مستبد که مدت هاست در بستر بیماری گرفتار است، مردی رو به مرگ که برادر و همسرش پس از سه روز از احوال او با خبر می شوند و…

غلامحسین ساعدی در 1314 در تبریز دیده به جهان گشود، او با نام مستعار گوهر مراد بیشتر آثار نمایش خود را به چاپ سپرد. در دانشگاه های تبریز و تهران پزشکی و روان پزشکی خواند. با درک خاصی از شخصیتهای روان پریش و آشفته ذهن و کشف دردها و آسیبهای روحی آنان، توانست به خوبی از این کاراکترها در داستانهای خود بهره گیرد. فضای داستانها و نمایشنامه هایش آکنده از درهم آمیختگی کابوس و واقعیت است که فضایی وهمناک به آثارش می دهد. اولین مجموعه داستانش در (1339) به نام شب نشینی باشکوه منتشر شد. در مجموعه داستان به هم پیوسته عزاداران بیل (1342)، توپ (1348) و ترس و لرز (1346) از بدویت جغرافیایی برای ترسیم فضایی شگفتی آفرین و ترسناک به خوبی بهره می جوید. از مجموعه داستانهایش میتوان از واهمه های بی نام و نشان (1346)، گور و گهواره (1350) و از تک نگاریهای او اهل هوا (1345) و خیاو یا مشکین شهر و از آثار نمایشی اش: لال بازیها، چوب به دستهای ورزیل، آی بی کلاه آی باکلاه و دیکته و زاویه را میتوان نام برد. ساعدی در 1364 در فرانسه درگذشت و در جوار صادق هدایت به خاک سپرده شد.