مهمانی تلخ

زبان روان، لحن طبیعی و مناسب، گفت و گو های زنده و خون دار، فضاسازی خوب و مخصوصا پرهیز از دام صنعت فروشی و "تکنیک زدگی" های مرسوم، همراه با جذابیت کافی در ماجرا که باعث می شود خواننده، داستان را با لذت بخواند. مهمانی تلخ را شیرین کرده است. مهمانی تلخ یک رمان بازی وار از سرنوشت آدم هایی است که خواسته و ناخواسته خود و دیگران را درگیر بازی می کنند که نتیجه ای خلاف انتظارشان می یابند و...

دست بردار، ماهرخ! خودم شنیدم داشت قضیه ی اون دختره رو برات تعریف می کرد. آره، تعریف کرد.همون که محکم خوابونده بودی تو گوشش. باد بزن را ول کردم زمین. گفتم:حالا که یه چیزی رو شنیدی، باید درست بشنوی. باید بفهمی که اون آشغال حقش بود. باید از دانشگاه می انداختنش بیرون. می دونی چی کار کرده بود؟ سر کلاست گنجشک ول کرده بود. آره، سر کلاسم گنجشک ول کرده بود. کدوم الاغی یه همچین کاری می کنه! من داشتم حنجره مو پاره می کردم، اون وقت او آشغال دنبال این بود که گنجشکو ول کنه و بعد با اون رفیق های لجنش، ته کلاس، هرهر و کرکر کنن. گفت این ها رو باد بزن. شروع کرد به پشت و رو کردن سیخ ها،وقتی باد بزن را برداشتم، آهسته گفت: هیچ وقت برام نگفته بودی حالا که فهمیدی. - از متن کتاب -