چرا آدم های خوب کارهای بد می کنند (نشر کلک آزادگان)

دبی فورد در این نوشته با تکیه بر روند خودشناسی که در زندگی پیموده و تجاربی که از برگزاری کلاس‌های معنوی طی بیست سال به دست آورده است، با بیانی مستدل و در عین حال ملموس به طبقه‌بندی نقاب آدم‌ها می‌پردازد. او با آوردن نمونه‌هایی واقعی از زندگی مراجه‌کنندگان خود، نقش‌هایی را که در زندگی ایفا می‌کنیم، به خوبی آشکار می‌سازد و آنها را مورد موشکافی دقیق و استادانه قرار می‌دهد. نویسنده با آوردن گزین‌گویه‌هایی از کتاب‌های پیشگامان معنوی و روان‌شناسی به خواننده یاری می‌رساند تا نقاب‌های خود را به درستی بشناسد و بتواند در روندی آگاهانه آنها را کنار بگذارد و به لایه‌ای ژرف‌تر از درون دست یابد. لحن نگارنده در این وارسی به هیچ رو قضاوت‌کننده و محکوم‌کننده نیست، بلکه می‌کوشد با واقع‌گرایی، آینه‌ای شفاف را پیش روی ما قرار دهد تا آن کسی را به راستی در حال حاضر هستیم، به روشنی ببینیم و با این دیدار خجسته در راه رسیدن به جایگاه والای پذیرش و تعالی گام برداریم. فورد همچنین با قلمی شیوا خواننده را به بازنگری پیرامون خود رهنمون می‌شود تا دریابد که دیگران نیز همانند او با نقاب‌هایشان در روابط انسانی حضور پیدا می‌کنند و اغلب ناآگاهانه به ایفای نقش می‌پردازند. او در این زمینه نیز با شرح نمونه‌هایی روشن، نقاب از چهرهٔ آدم‌های دور و برمان برمی‌دارد تا در دام کشمکش‌ با کسانی درنمانیم که از بازی خود آگاه نیستند و روی صحنهٔ زندگی نقشی ناساز با ما را ترسیم می‌کنند.

این کتاب را می‌توان ادامه و مکمل کتاب‌های «نیمۀ تاریک وجود» و «راز سایه» از دبی فورد دانست که راهنمایی کارا برای خودشناسی و در آغوش گرفتن ویژگی‌های انسانی به شمار می‌آیند و به یاری آنها می‌توان به یکپارچگی و زندگی هشیارانه دست یافت. همچنین روشنگری‌های «چرا آدم‌های خوب کارهای بد می‌کنند» برای بازبینی کنش‌ها و واکنش‌های کسانی که دارای مشکلات ناهماهنگی رفتاری در روابط خود با دیگران هستند، بسیار مفید خواهد بود. مطالب این کتاب می‌تواند برای شکافتن پوستهٔ انکار کسانی که از حقیقت وجود خویشتن و واقعیات زندگی روگردان هستند و سرسختانه در گرداب انتخاب‌های ناآگاهانه و پیامدهای رنجبار حاصل از آن دست و پا می‌زنند، راهگشا باشد. «چرا آدم‌های خوب کارهای بد می‌کنند» به درستی نشان می‌دهد که همهٔ ما در پهنهٔ سیارهٔ زمین، آدم‌های در حقیقت خوبی هستیم که ناآگاهانه کارهایی بد می‌کنیم و چنان چه مجموعهٔ آنچه را در وجود خودمان و دیگران خوب یا بد می‌خوانیم، بشناسیم و بپذیریم، می‌توانیم نقش‌آفرینان زیبای نمایش زندگی باشیم؛ همان هنر برتری که برای ابراز آن به این سیاره پا گذاشته‌ایم.