پاگرد

پاگرد رمانی است به قلم محمد حسین شهسواری که داستان آن حول حوادث کوی دانشگاه در سال 1378 می گذرد. داستان شخصیت هایی از قشر های مختلف اجتماعی،که هر کدام به نحوی طی فرار از شلوغی ها، سراز پاگرد خانه ای در کوچه ای بن بست در آورده اند. در ابتدا طی هر فصل داستان هایی به ظاهر بی ارتباط به هم روایت می شود اما با جلو رفتن کتاب این داستان ها به نحوی ظریف به هم می پیوندند و تکه ای از پازل کلی اثر را تشکیل می دهند. پاگرد روایتی پر کشش دارد که خواننده را تا اخر مشتاق نگه می دارد. نویسنده موفق شده است ضعف اساسی رمان های سیاسی یعنی خلق شخصیت های کاریکاتورگونه را در کتاب خود پشت سر بگذارد و به زیبایی شخصیت ها و تیپ هایی از گروه های مختلف سیاسی اجتماعی را خلق کند. شهسواری در این اثر تکنیک های متنوع داستان نویسی را به خوبی یه کار گرفته است تا در انتها کتابی بنویسد که هم از نظر و هم محتوا مخاطب مشتاق را اقناع کند.این رمان به خوبی توانسته است از این حادثه ی مهم تاریخ معاصر ایران برای خلق داستان خود بهره بگیرد و به جای بیان شعاری و شخصیت پردازی ضعیف این مدل رمان ها، از بیانی پخته و منطقی و تا حدی به دور از جانب داری استفاده کند تا آینه ای در مقابل تاریخ معاصر ایران و گروه های مختلف درگیر در این حوادث بگذارد.

واقعه‌ای تاریخی در سال‌های اخیر پس زمینه‌ی داستان پاگرد است. عده‌ای در حال فرار از خشونت‌های خیابانی به خانه‌ای نزدیک دانشگاه پناه می‌برند و با خلق و خوی خاص خود اجتماعی کوچک را تشکیل می‌دهند. سپس با شخصیت و جهان‌بینی هریک از این آدم‌ها همراه می‌شویم و نویسنده با مرور حال و گذشته‌ی آن‌ها بخشی از تاریخ معاصر ایران و شرایط زمانه را به تصویر می‌کشد. محمد حسن شهسواری، نویسنده و روزنامه‌نگار، در داستان‌هایش به آرزوهای سیاسی و اجتماعی نسل جوان امروز می‌پردازد. او همگام با تحولات جامعه، تجربه‌های زیستی نسل خود را در قالب بیانی هنری ثبت می‌کند.