علیه تفسیر

این کتاب مجموعه‌ای از نقدهای مطبوعاتی سانتاگ است که در فاصله سال‌های 1962 تا 1965 در نشریات مختلف منتشر شده بودند. این اندیشمند آمریکایی در این مقالات به نقد و بررسی کتاب‌ها، رساله‌ها و بیانیه‌های نویسندگان و فیلسوفان مشهوری چون: ژان پل سارتر، آلبر کامو، آنتونن آرتو (مبدع تئاتر خشونت)، پیتر وایس، اوژن یونسکو، گئورگ لوکاچ، چزاره پاوزه، ناتالی ساروت و... است. همچنین برخی مقالات کتاب نیز به نقد و بررسی آثار فیلمسازانی چون روبر برسون و ژان لوک گدار ــ سینماگران برجسته فرانسوی ــ اختصاص دارد. کتاب پنج بخش مختلف دارد. عناوین مقالات بخش نخست کتاب «علیه تفسیر» و «درباره سبک» است. همچنین «هنرمند به مثابه رنجبرِ نمونه‌وار»، «سیمون وی»، «یادداشت‌های کامو»، «مردانگی میشل لیریس»، «انسان شناس به مثابه قهرمان»، «نقد ادبی گئورگ لوکاچ»، «قدیس ژنه‌ی سارتر» و «ناتالی ساروت و رمان» نام مقالات درج شده در بخش دوم کتاب است. بخش سوم «علیه تفسیر» شامل مقالات سانتاگ درباره منابع تئاتری است. عناوین مقالات این بخش نیز به ترتیب انتشار عبارتند از: «یونسکو»، «تاملاتی درباره قائم مقام» (قائم مقام نام نمایشنامه‌ای مفصل به قلم یک نمایشنامه‌نویس آلمانی به نام رولف هوخ‌هوت است. موضوع این نمایشنامه محاکمه آدولف آیشمان، است. آیشمان یکی از سران نازی‌ها بود که پس از جنگ توسط نیروهای اطلاعاتی یهودی‌ها به بیت‌المقدس برده شد تا مورد محاکمه قرار بگیرد.)، «مرگ تراژدی»، «رفتن به تئاتر و چیزهای دیگر» و «مارا / ساد / آرتو». مقاله آخر این بخش نقد و تحلیل سانتاگ بر نمایشنامه مشهور پیتر وایس با عنوان «شکنجه و قتل ژان پل مارا، به‌نمایش درآمده توسط ساکنان تیمارستان شارانتون، به کارگردانی مارکی دوساد» است. بخش چهارم کتاب به مقالات و نقدهای سانتاگ درباره سینما اختصاص دارد. «سبک معنوی در فیلم‌های روبر برسون»، «گذران زندگی گدار»، «تخیل فاجعه محور»، «مخلوقات آنچنانی جک اسمیت»، «موریلِ رنه» و «یادداشتی درباره رمان‌ها و فیلم‌ها» عناوین این مقالات است. در نهایت بخش پنجم کتاب نیز شامل مقالاتی پراکنده در زمینه هنرهای جدید و همچنین رویکردهای نوین در نقد ادبی و هنری است. عناوین مقالات این بخش نیز به ترتیب عبارتند از: «تقوای بدون محتوا»، «روانکاوی و زندگی در برابر مرگِ نورمن براون»، «هپینینگ: هنر همجواری رادیکال»، «یادداشت‌های درباره کمپ» و «یک فرهنگ و حساسیت تازه».