توفان

توفان نوشته‌ی رومن گاری (1980-1914) کتابی غافلگیرکننده است. کتابی مشتمل بر چند داستانِ کوتاه و دو طرحِ رمان که چندی پیش از میانِ دست‌نویس‌ها و برخی آثار پراکنده این نویسنده‌ی بزرگ به دست آمد. توفان به سبک‌و‌سیاقِ آشنای رومن گاری است. اکثرِ داستان‌ها همان فضاهای گرم و انتقادی و غافلگیرکننده‌ای را دارند که در شاهکارهای دیگرش مانندِ زندگی در پیشِ رو یا داستان‌های پرندگان می‌روند در پرو بمیرند خوانده‌ایم.
در این کتاب نسخه‌ای دگرگونه از داستانِ مشهورش به نامِ قدیمی‌ترین داستانِ جهان وجود دارد که خواننده را متعجب خواهد کرد. همچنین فضاهای ضدنژادپرستی‌ای که در رمانِ مشهورش سگِ سفید خوانده‌ایم و البته یک طرحِ بلند درخشان به نامِ یونانی که یادآورِ خداحافظ گری کوپر می تواند باشد.
انگار در این آثار تازه‌ منتشرشده تمام آدم‌های گاری گرد هم آمده‌اند تا دوباره به یاد بیاوریم او را و ادبیاتی را که برای‌مان ساخت. مردی که زندگی پُرماجرایش در جنگِ جهانی دوم، عشقش به ژنرال شارل دوگل و خودکشیِ تراژیکش همه و همه ریشه در آثارش دارند.
توفان آخرین کتابِ رومن گاری است که انگار قرار است چهل سال پس از مرگش نیز ما را غافلگیر کند.