دهلیزهای رستگاری

والتر بنیامین برای مخاطبان جدی فلسفه در ایران، نامی ناشناخته نیست. ترجمه ی آثار بنیامین به فارسی از حدود سه دهه ی پیش آغاز شده و طی این سی سال، نه تنها برخی از مهم ترین رساله ها و مقاله های او به فارسی برگردانده شده که کوشش هایی نیز در جهت شرح و تفسیر عقایدش به انجام رسیده است. قطع نظر از کیفیت ترجمه های فارسی آثار بنیامین و بدون توجه به خطاهای احتمالی ای که در روند تفسیر آرای او حادث شده است، این نکته مسلم است که مخاطب فارسی زبان یا دست کم، مخاطب فارسی زبان ایده آل دیگر با آن تنوع و گستردگی ای که مشخصه ی آثار بنیامین است احساس بیگانگی نمی کند؛ او به چشم خود دیده است که تفکر بنیامین چگونه به قلمروهای همساز و ناهمسازی چون فلسفه، الهیات، تاریخ نگاری، نقد ادبی و... سرک می کشد و به علاوه، خبر دارد که مفاهیم به کارگرفته شده در هر یک از این قلمروها چگونه با سنت های متفاوت و بعضا متباعدی چون مارکسیسم، عرفان یهودی، سوررئالیسم، رمانتیسیسم و... رابطه برقرار می کنند.