مصدق در آیینه تاریخ

: از گفته‌های دکتر محمد مصدق: لحظه‌هایی هستند به سنگینی تاریخ...لحظه‌هایی هستند که خود تاریخند. پادشاه باید سلطنت کند نه حکومت... لعنت بر حکمرانان مطلق‌العنان و نفرین بر حکومت‌های بی‌‌چون و چرا... اکنون آفتاب عمر من به لب بام رسیده و دیر یا زود باید به راهی بروم که راهی بروم که همه ناگریز خواهند رفت. ولی چه زنده باشم چه نباشم امیدوارم، و بلکه یقین دارم، که این آتش خاموش نخواهد شد و مردان بیدار کشور این مبارزه‌ی ملی را آن‌قدر دنبال دنبال می‌کنند تا به نتیجه برسند. اگر قرار باشد در خانه‌ی خود آزادی عمل نداشته باشیم و بیگانگان بر ما مسلط باشند و رشته‌ای بر گردن ما بگذارند و ما را به هر سوی که می‌خواهند بکشند، مرگ بر چنین زندگی ترجیح دارد و مسلم است که ملت ایران با آن سوابق درخشان تاریخی و خدماتی که به فرهنگ و تمام جهان کرده است هرگز زیر بار این ننگ نمی‌رود. ایرانی باید خانه‌ی خودش را اداره کند. من ایرانی و مسلمانم و علیه هرچه که ایرانیت و اسلامیت ما را تهدید کند، تا زنده هستم، مبارزه می‌نمایم. من می‌خواهم در راه وطن شربت شهادت را بچشم، من می‌خواهم در راه وطن بمیرم، من می‌خواهم در قبرستان شهدای آزادی فن شوم.