نمایش «مهر و آینه ها» زمانی آغاز می شود که دو کوفی به صحنه پرتاب می شوند. مویه گری قیس ، نائم با همان حالت دویدن به صحنه ای که یک چاه در ته صحنه و ردیفی از درختان نخل که بر دیواره ی روبرویی نقش بسته است وارد نمایش می شوند. هرچه نمایش پیش می رود احساس می شود متن جدا از آن که در دست یابی به زبان و لحن گفتاری کلیشه ای است، یا نه متنی است برای خواندن و نه اجرا برای نمایش؛ متنی که بر اساس روایات درباره ی امیرالمومنین علی(علیه السلام) شکل گرفته است.