هولوکاست؛ پیگرد و کشتار یهودیان

هولوکاست تاریک ترین فصل تاریخ آلمان است. «الکساندر براکل» در کتاب «هولوکاست» پیش شرط ها و روند این قتل عام دهشتناک حدود شش میلیون یهودی اروپایی را در روند توصیفی زیر دنبال می کند.از نخستین اقدامات ضد یهودی پس از سال 1933 تا کشتارهای یهودیان شوروی تا قتل عام صنعتی در اردوگاه های نابودی تا سیاست یهودیان کشورهای متحد با آلمان بررسی نموده و همچنین این سوال مورد توجه قرار می دهد که آیا آلمانی ها از سرنوشت همسایگان یهودی تبعیدی خود چیزی می دانستند؟
آنچه الکساندر براکل به وضوح در این جستار دنبال می کند این است که فاجعه هولوکاست را از منظری بیرونی مورد واکاوی قرار دهد و نقش سیاست خارجه را در این اتفاق مصیبت بار مشخص نماید. رویدادی که از تفکرات خام در دوران مدرن پدید آمد و دامن بشریت را به خون هم نوع خویش آغشته نمود.

به محض آن‌که اتاق پر می‌شد، درها را می‌بستند و گاز از دریچه‌ای تزریق می‌شد. بر روی دری که هوا از آن عبور نمی‌کرد، یک سوراخ چشمی قرار داشت که مردان اس.اس از آن می‌توانستند صحنه جان کندن را ببینند. در جریان تزریق گاز، صدای بلند موتورها و آژیرها مانع آن می‌شد که فریاد مرگ قربانیان درمانده به گوش کسی رسد. به طور میانگین حدود 20 دقیقه طول می‌کشید تا در اتاق گاز دیگر کسی نجنبد. سپس درها باز می‌شد تا پس‌مانده گاز به فضای باز جاری شود. در اتاق‌های گاز مدرن‌تر، تخلیه هوا با هواکش صورت می‌گرفت. زندانیانی دیگر موظف بودند دندان‌های طلا را از دهان‌ها و حلقه‌ها را از انگشتان جنازه‌ها بیرون کشند و موهایشان را بزنند. در نهایت جنازه‌ها در مرده‌سوزخانه سوزانده می‌شدند. اگر ظرفیت کوره‌های مرده‌سوزی کفایت نمی‌کرد، گور جمعی جایگزین آن می‌شد. حتا پس از آن که کوره‌های چنان افزایش یافتند که برای سوزاندن 4500 جنازه در روز ظرفیت داشتند، در دوران اوج نابودی سرعت کشتار به حدی بود که از توان مرده‌سوزی فراتر می‌رفت... . - از متن کتاب -