تمثیلات، گزیده ی داستان های کافکا

بیش از 20 قطعه‌ی ادبی در کتاب تمثیلات گرد آمده‌اند. در این مجموعه‌ی داستانی که از تنوع موضوعی زیادی برخوردار است، تکیه روی تمثیلی بودن قطعات است. کافکا در این قطعات و کتاب‌های دیگرش به دنبال نوآوری نیست بلکه برای او ادبیات گونه‌ای هستی‌شناسی است که درشکل تمثیلی این قطعات و حتی ناتمام ماندن آثار او، خواسته یا ناخواسته مشهود است.

با رجوع به آثاری که از کافکا به جا مانده است می توان متقاعد شد که تمثیل برای او تنها نوعی «ژانر ادبی» نیست بلکه ارائه ی جهانی ست که زیسته است. جهانی که در آن محتوا صورتی چنین ابهام آمیز یافته است. با این که چنین ژانری توانسته است نقش ویژه ای را در تاریخ ادبیات معاصر بازی کند اما دلایل بی شماری وجود دارد که اساسا قصد کافکا نوآوری نبوده است بلکه برای او ادبیات گونه ای هستی شناسی است. از کسی که هستی خود را ادبیات می داند چیز دیگری نمی توان انتظار داشت. در نتیجه می توان مدعی شد که صورت تمثیلی این قطعات و حتی ناتمام ماندن آثار او، به ویژه رمان هایش، خواسته یا ناخواسته، خودآگاه یا ناخودآگاه، اتفاقی نیست و دلایلی ساختاری دارد که از جهان بینی او نشأت می گیرد.