خون‌خواهی

رمان «مسیر انتقام» نوشته‌ی رایلی سیجر داستان زنی به نام آنا متیسون را در سال ۱۹۵۴ دنبال می‌کند که از کودکی با خاطره‌ی ویرانی خانواده‌اش زندگی کرده است. دوازده سال پیش حادثه‌ای مرموز باعث مرگ برادرش، رسوایی پدرش و خودکشی مادرش شد. آنا پس از سال‌ها تحقیق درمی‌یابد که شش نفر در آن فاجعه نقش داشته‌اند. او تصمیم می‌گیرد در قالب یک نقشه‌ی حساب‌شده آن‌ها را در سفری شبانه با قطاری لوکس از فیلادلفیا به شیکاگو گرد هم بیاورد. هدفش روشن است: وادار کردنشان به اعتراف و روبه‌رو شدن با پیامد اعمالشان.
اما خیلی زود مسیر قطار از نقشه‌ی آنا جدا می‌شود. یکی از مسافران به قتل می‌رسد و آشکار می‌شود که انتقام فقط انگیزه‌ی آنا نیست. هر یک از سرنشینان گذشته‌ای مبهم و انگیزه‌هایی پنهان دارند. قطار که نماد رستاخیز و تکرار گذشته است، به صحنه‌ای از بی‌اعتمادی و فریب تبدیل می‌شود. با نزدیک شدن به مقصد، آنا درمی‌یابد که هیچ‌کس آن‌طور که به نظر می‌رسد نیست و حتی خودش نیز دیگر از تصمیماتش مطمئن نیست.
داستان از زاویه‌ی دید محدود آنا روایت می‌شود و با فلش‌بک‌هایی به دوران کودکی و جنگ جهانی دوم، ریشه‌های تراژدی را آشکار می‌کند. ساختار روایی بر اساس ساعات سفر تنظیم شده و هر فصل با افزایش تنش و افشای رازهای جدید همراه است. سیجر در طول داستان تضاد میان عدالت و انتقام را به‌تدریج برجسته می‌کند. در حالی‌که آنا در پی اثبات حقانیت خود است، مرز میان قربانی و مقصر برای او و دیگران کم‌رنگ می‌شود. «مسیر انتقام» بیش از آن‌که فقط معمایی در فضای بسته‌ی قطار باشد، روایتی از تأثیر ماندگار جنگ، گناه و حافظه بر انسان‌هاست.