برگ باد

«گردباد برگ» نوشته‌ی گابریل گارسیا مارکز، یک رمان کوتاه است که در سال ۱۹۵۵ منتشر شده و اولین اثر بلند این نویسنده محسوب می‌شود. داستان در شهری خیالی به نام ماکوندو می‌گذرد، جایی که بعدها در آثار دیگر مارکز هم تکرار می‌شود. محور اصلی داستان مرگ یک پزشک منزوی است که زمانی توسط سرهنگی بازنشسته پناه داده شده بود. بعد از خودکشی پزشک، سرهنگ، دخترش ایزابل و نوه‌اش تصمیم می‌گیرند جسد او را دفن کنند، در حالی که اهالی شهر با این کار مخالف‌اند.
روایت از دید همین سه شخصیت بیان می‌شود و هرکدام نگاه خودشان را به گذشته‌ی پزشک، رابطه‌ی شخصی‌شان با او و حال و هوای شهر ماکوندو دارند. سرهنگ بر پایه‌ی قولی قدیمی به پزشک احساس مسئولیت می‌کند. ایزابل بین حس وفاداری به خانواده و فشار جامعه مردد است. نوه‌ی او هم از زاویه‌ی دید یک کودک به این ماجرا نگاه می‌کند. لحن روایت‌ها درونی است و به جای تمرکز روی اتفاق‌ها، بیشتر به ذهنیت و تأملات شخصیت‌ها پرداخته می‌شود.
خاطرات و بازگشت به گذشته در طول داستان پررنگ‌اند. زندگی پزشک، نحوه‌ی برخورد مردم شهر با او، و دلایلی که باعث انزوای او شده، از طریق روایت‌ها روشن می‌شود. از طرف دیگر، اوضاع کلی شهر ماکوندو هم به تصویر کشیده می‌شود؛ شهری که تحت تأثیر عوامل بیرونی مثل شرکت‌های خارجی و تغییرات اقتصادی قرار دارد. تقابل گذشته و حال، و تأثیرات تصمیم‌های شخصی بر زندگی جمعی، از موضوعات تکرارشونده در کتاب هستند. در پایان، داستان روی مراسم تدفین تمرکز دارد. مرگ پزشک بهانه‌ای می‌شود برای روبه‌رو شدن با حافظه‌ی جمعی، قضاوت‌های اجتماعی، و پرسش‌هایی درباره‌ی مسئولیت، وفاداری، و انزوا. ماکوندو به‌عنوان فضایی نمادین، محل تلاقی روایت‌های شخصی با تاریخ جمعی است.