در غارهای پر از نرگس

علی باباچاهی در دهه هفتاد با «نم نم بارانم» گسستی حالا اگر نگوییم در تمامیت شعر پیرامون خودش، بلکه در نهاد خود و شعرش پدیدار می آورد. از تئوری های خوانده و اغلب وارداتی، چیزهایی را وارد شعرش می کند که جواب می گیرد و آن دفتر، جزو پرحرف و حدیث ترین کتاب هایی ست که آن سال ها منتشر می شود. بعد از نم نم بارانم این سازوکار ادامه می یابد تا به امروز و آخرین دفتر شعرش یعنی «در غارهای پر از نرگس».