چه باید کرد

اصلاحات یا انقلاب؟ سرمایه داری، سوسیالیسم یا حتی کمونیسم؟ گویی گردونه ی تاریخ دوباره به عقب برپشته است: هیچ چیز تکان نمی خورد، هیچ چیز را نمی توان پیش بینی کرد، ما نمی دانیم به کدامین سو می رویم. آیا سرمایه داری تا مغز استخوان بنیان لیبرال دموکراسی را نلرزانده است و آیا سرمایه داری خود از درون تحت اثر قدرت دارایی تحلیل نرفته است؟ آیا سیاست تمام ظرفیت خود را برای پیشبرد تاریخ از دست نداده است؟ آیا فرضیه کمونیسم، فارغ از دام های تمامیت خواهانه اش،راه حل معتبری ارائه نمی کند؟ یا آیا دموکراسی می تواند در راستای غلبه بر چالش های جهانی شدن، خود را از نو بسازد؟
برای حل این مسائل پیش رو، ما به سراغ دو تن از چهره های برجسته فلسفه معاصر، یعنی الن بدیو، رهبر جنبش کنونی بازگشت به ایده ی کمونیسم، مارسل گشه متفکر لیبرال دموکرات رفتیم ...