دیدار غرب و شرق در هجرت گوته ( خانه فرهنگ و هنر گویا)

شعر پویای فارسی صدها فرسنگ فراتر از مرزهای جغرافیایی ایران کانون های زنده ای دارد که یکی از آنها استانبول یا قسطنطنیه کهن است. در این شهر در ۱۷۹۹ یوزف هامر شرق شناس اتریشی گنج غزل حافظ را کشف و از دیوان او ترجمهای فراهم کرد که چشمه الهام گوته برای دیوان غربی شرقی او شد.
توماس مان در توصیف این دیوان گفته است گوته پذیرای جهان بود و تاثیرگذار بر آن انگلستان ،فرانسه ایتالیا و شرق به او الهام بخشیدند و از این راه میراث معنوی خود را در آثار او به تجلی درآوردند. این دم و بازدم گوته بود با جهان؛ داد و ستدی که حاصل آگاهی بر مکتب خودی و وامداری در قبال اندیشه دیگران بود از این منظر باید دیوان او را نمونه زنده ادبیات جهانی دانست. مجموعه حاضر تفسیری بر شعرهای شاخص دیوان این شاعر کلاسیک آلمانی است با تمرکزی بیشتر بر الهامی که از سعدی حافظ، مولانا و قابوس نامه گرفته است.