مجلس تقلید رام کردن زن سرکش: سیاه بازی

تخت و خنجر، انسانم آرزوست، مبارک و خاتون پرده نشین، عناوین(بازی نامه ای بر اساس نمایشنامه ویلیام شکسپیر)رام کردن زن سرکش نمایشنامه های سیاه بازی داود فتحعلی بیگی در بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه است.
این متون نمایشی در سال های گذشته به کارگردانی داود فتحعلی بیگی به روی صحنه رفته بود و اکنون به صورت مکتوب منتشر شده اند. در انتهای هر نمایشنامه، تصاویری از نمایش های اجرا شده نیز آمده است.
در سیاه بازی ها معمولا دو تیپ حضور داشتند: یکی «حاجی» یا حاکم و دیگری سیاه که «مبارک» نام داشت و نوکر بود. در این نمایش، سیاه، نماد مردم زجرکشیده و حاجی، تجلی اندیشه و حکومت وقت محسوب می شد. تمام لطف سیاه بازی به شخصیت سیاه بامزه ای است که با دست انداختن ارباب و اطرافیانش خنده را به لب های مردم می نشاند. سیاهی که با شیرین کاری ها و شوخی های خود نقدی هم بر اوضاع جامعه می زند؛ بدیهه سازی و بدیهه سرایی محور اصلی این نوع نمایشنامه محسوب می شده و رقص و آواز نیز در آن وجود داشته است.