آنتیگونه

« آنتیگونه »، تراژدی کلاسیک سوفوکلس ، یکی از سه گانه ی تبس یا افسانه های تبای است و در ادامه آنها است. در واقعیت این تراژدی زودتر از ادیپوس شهریار و ادیپوس در کلونوس نوشته شده است اما به دلیل رعایت توالی زمانی سومین قسمت از تریلوژی افسانه های تبای است. داستان نزاع میان کرئون پادشاه تبای و آنتیگونه بر سر دفن جسد برادر آنتیگونه است .آنتیگونه دختر ادیپ و ژوکاسته ، قهرمانی غیرمعمول است. او در نبردی خون خواهانه که تعداد کمی در آن از آسیب مصون می مانند عقاید خود را در برابر پادشاه تبی ابراز می کند. هنگامی که او پادشاه را به خاطر حق دفن برادر خود به چالش می کشد ، احساسات آدمی به پرواز در می آید . آنتیگونه که مصمم اما محکوم به عذاب است، قدرت درونی خود را در طول این نمایش نشان می دهد. آنتیگونه موضوعاتی قانونی و اخلاقی را مطرح می کند که از دو هزار سال پیش تا به امروز از اهمیت شان کم نشده است . او مخاطب را تا آنجا که ممکن است با قطعه ای از ادبیات به حرکت در می آورد.

عده ای این اثر سوفولکس را سیاسی ترین نمایشنامه او میدانند همینطور شخصیت آنتیگونه در طول تاریخ بارها مورد تحلیل و تفسیر اندیشمندان گوناگون قرار گرفته است که بارزترین آن بارتاب اندیشه هگل در این اثر است