شاه کابل مطرب خرابات

داستان‌نویسی زنان در افغانستان با ماگه رحمانی متولد (1303ش) و انتشار اولین داستان کوتاه زنان در سال 1327 آغاز شد و ظهور نویسندگانی چون سپوژمی زریاب (متولد 1329ش.)، مریم محبوب متولد (1334ش) و پروین پژواک (متولد 1345ش.) فصل تازه‌ای در ادبیات داستانی زنان افغانستان گشود. پس از وقفه‌ای در دهه هشتاد داستان‌نویسی زنان در افغانستان جان تازه‌ای گرفت و موجی از نویسندگان به وضعیت زنان و مسائل جاری درونی کشور مانند جنگ خشونت‌های خانوادگی زن آزاری ازدواج‌های اجباری خودسوزی و… پرداختند اما اکنون با سیطره دوباره طالبان بر افغانستان در تابستان 1400 و به حاشیه رانده شدن زنان از اجتماع آینده نامشخصی پیش روی مردم افغانستان است. همین تغییر اوضاع زندگی زنان زیر چتر سیاه طالبان و چیرگی دوباره تاریکی بر سرنوشت مردمان انگیزه جمع آوری و انتشار این کتاب بوده است. از میان داستان‌هایی که امکان گردآوری‌شان وجود داشت با توجه به معیارهای کیفی و نیز اینکه پیشتر در ایران چاپ نشده باشند آثاری از مریم، محبوب، پروین پژواک حمیرا قادری شیما قاضی زاده، وسیمه بادغیسی زاهده امینی زهرا رحیمی سمیه فصیحی و فروزان امیری در بازبینی برگزیده شدند. این مجموعه شامل داستان‌های زنانی است از هرات، بادغیس، فاریاب، کابل و… که چه در افغانستان مانده‌اند چه به ایران اروپا یا کانادا مهاجرت کرده‌اند زبانشان زبان دل ماست. ناگهان این بالهای بزرگ به حرکت می‌آیند و بلند میشوند. خرمگس حرکت می‌کند خرمگس بلند میشود اوج می‌گیرد و آسمان کابل را فرا می‌پوشاند. به روی شهر می‌چرخد و پرواز می‌کند. فراخ بال می‌زند و بلند و بلندتر می‌شود. خرمگس که بلندتر می‌شود شهر تاریک میشود و همه جا را به تاریکی می‌کشاند. آفتاب گم می‌شود.