ادعایی علیه واقعیت؛ چرا تکامل، حقیقت را از نگاه ما پنهان کرد؟

کتاب «ادعایی علیه واقعیت» اثری نوشته «دونالد هافمن» است که نخستین بار در سال 2019 انتشار یافت. «هافمن» در این کتاب، تئوری «غلبه سازگاری بر حقیقت»(FBT) را معرفی می کند، با این توضیح که «انتخاب طبیعی»، توانایی های ادراک در ارگانیسم ها را به گونه ای جهت‌دهی کرده تا تأثیرگذارترین جنبه ها بر مفهوم سازگاری—توانایی بقا و تولید مثل—اهمیتی بیش از سایر جنبه ها داشته باشد. این تئوری برخلاف ایده های سابق درباره رابطه ادراک و تکامل، بیان می کند که ادراک صرفا در خدمت مفهوم «سازگاری» است و نه حقیقت. «هافمن» اذعان می کند که FBT ممکن است متناقض به نظر برسد: «چگونه ممکن است ادراک هایم سودمند باشند اگر واقعی و دقیق نیستند؟» او سپس تلاش می کند این مشکل را با یک تئوری دیگر حل کند: ارگانیسم ها به همان گونه ای نسبت به محیط پیرامون خود واکنش نشان می دهند که انسان ها با صفحات کامپیوتر تعامل می کنند—از طریق نمادهایی که کارایی دارند اما ساز و کارهای درونی کامپیوتر را پنهان می سازند.